نگاه به اندام زنان نامحرم نگاه به اندام نا محرم، حرام و پوشش تمام برای زن واجب است، مگر صورت و دست‌ها تا مچ و این موضوع مورد فتوای همه مراجع تقلید است که در رساله‌ی خود بیان کرده‌اند.

ابوبصیر می‌گوید :به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم : «الرَّجُلُ تَمُرُّ بِهِ الْمَرْأَةُ فَیَنْظُرُ إِلَی خلف‌ها» زن نا محرمی از کنار مردی عبور می‌کند، آیا آن مرد می‌تواند به پشت او نگاه کند؟ حضرت فرمود ند :آیا دوست دارید به بستگان محرم شما چنین نگاه کنند؟ گفتم :خیر! حضرت فرمودند : آنان هم ناموس شما هستند، پس هر چه را بر خود می‌پسندید برای دیگران نیز بپسند. حضرت موسی (علیه السلام) به دختران شعیب فرمود :پشت سر من راه بروید؛ زیرا ما دوست نداریم به پشت زنان نگاه کنیم (كتاب فرشتگان زمین، ص 38)؛ اما م صادق (علیه السلام) فرمودند آیا کسی که به اندام زنان نامحرم نگاه می‌کند نمی‌ترسد به زنان خانواده او نگاه کنند؟ (كتاب دختران می‌پرسند چرا، ص 15-16)

در باب پيداشدن حجاب نظريات گوناگوني ابراز شده است:

1 ـ‌ ميل به رياضت ورهبانيت(ريشۀ فلسفي)

2 ـ عدم امنيت وعدالت اجتماعي(ريشۀ اجتماعي)

3 ـ پدرشاهي وتسلط مرد برزن واستثمارنيروي وي درجهت منافع اقتصادي مرد(ريشۀ اقتصادي)

4 ـ حسادت وخودخواهي مرد(ريشۀ اخلاقي)

5 ـ عادت زنانگي زن واحساس او به اينكه در خلقت از مرد چيزي كم دارد،بعلاوه مقررات خشني كه در زمينه پليدي او وترك معاشرت با اودر ايام عادت وضع شده است(ريشۀ رواني)

دو واژه‌ی «حجاب» و «عفت» در اصل معنای منع و امتناع مشترک‎اند. تفاوتی که بین منع و بازداری حجاب و عفت است، تفاوت بین ظاهر و باطن است؛ یعنی منع و بازداری در حجاب مربوط به ظاهر است، ولی منع و بازداری در عفت، مربوط به باطن و درون است؛ چون عفت یک حالت درونی است، ولی با توجه به این که تأثیر ظاهر بر باطن و تأثیر باطن بر ظاهر، یکی از ویژگی‌های عمومی انسان است؛ بنابراین، بین حجاب و پوشش ظاهری و عفت و بازداری باطنی انسان، تأثیر و تأثّر متقابل است؛ بدین ترتیب که هرچه حجاب و پوشش ظاهری بیش‌تر و بهتر باشد، این نوع حجاب در تقویت و پرورش روحیه‌ی باطنی و درونی عفت، تأثیر بیش‌تری دارد؛ و بالعکس هر چه عفت درونی و باطنی بیش‌تر باشد باعث حجاب و پوشش ظاهری بیش‌تر و بهتر در مواجهه با نامحرم می‎گردد.

در معناى جلباب ،  بعضى آن را به چادر و مانند آن، كه از سر تا پا را مى‏ پوشاند تعريف كرده ‏اند.
بعضى ديگر آن را به پوشش بزرگ‏تر و بلندتر از روسري كوتاه‏تر از چادر كه سر و گردن و سينه و مقدارى پايين‏تر از آن را مى‏پوشاند و بعضى نيز به همان روسري (خمار) تعريف كرده‏ اند.

( دليل تحرير الوسيلة ج۶،ص۲۷-۲۹)